Nazım Hikmet: PESCADOR JAPONÉS

  

                  Asesinado por una nube en el mar.

                 Pescador japonés, eras un  joven.

                En noches amarillas, en el Pacífico,

                he escuchado a tus amigos cantar.

Lo que pescamos, quien lo come, muere

y quien sea que nos toque , muere.

Este bote es un negro féretro,

cualquiera que sube muere.

Lo que pescamos, quien lo come, muere,

no de inmediato, si no lentamente,

poco  a poco sus músculos se pudren,

nosotros  pescamos y quien  come, muere.

Quien sea  que nos toque muere.

Bello pueblo de pescadores a pleno sol,

somos honestos y trabajadores,

cualquiera que nos toque muere,

no de inmediato, si no lentamente,

poco  a poco los músculos se pudren,

cualquiera que nos toque muere…

Preciosa, Ojos de almendra, olvídame.

Este bote es un negro féretro,

cualquiera que sube muere.

Nos alcanzó la nube, olvídame.

Ojos de almendra, olvídate de mí,

Pequeña rosa, a mi cuello no te abraces,

porque tu amado transmite  la muerte,

Ojos de almendra, olvídate de mí.

Este bote es un negro féretro,

Ojos de almendra, olvídate de mí.

Pobre, concebido podrido,

sería nuestro hijo, mi pobre niño.

Este bote es un negro féretro,

y la mar es un mar de muerte.

Y la humanidad,  ¿dónde está?

                                      ¿Dónde están?

JAPON BALIKÇISI

                      Denizde bir bulutun öldürdüğü

                     Japon balıkçısı genç bir adamdı.

                    Dostlarından dinledim bu türküyü

                   Pasifik'te sapsarı bir akşamdı.

Balık tuttuk yiyen ölür.

Elimize değen ölür.

Bu gemi bir kara tabut,

lumbarından giren ölür.

Balık tuttuk yiyen ölür,

birden değil, ağır ağır,

etleri çürür, dağılır.

Balık tuttuk yiyen ölür.

Elimize değen ölür.

Tuzla, güneşle yıkanan

bu vefalı, bu çalışkan

elimize değen ölür.

Birden değil, ağır ağır,

etleri çürür, dağılır.

Elimize değen ölür...

Badem gözlüm, beni unut.

Bu gemi bir kara tabut,

lumbarından giren ölür.

Üstümüzden geçti bulut.

Badem gözlüm beni unut.

Boynuma sarılma, gülüm,

benden sana geçer ölüm.

Badem gözlüm beni unut.

Bu gemi bir kara tabut.

Badem gözlüm beni unut.

Çürük yumurtadan çürük,

benden yapacağın çocuk.

Bu gemi bir kara tabut.

Bu deniz bir ölü deniz.

İnsanlar ey, nerdesiniz?

                           Nerdesiniz?